Ponieważ nie udało się zebrać dostatecznych funduszy i poręczeń finansowych, polowania zostały podjęte ponownie po 15 lipca 2009 r.,. Szacuje się, że kolejne 15.000 foczych szczeniąt zostało zabitych.
Obecnie Francois Hugo z Seal Alert-SA nadal stara się zgromadzić środki potrzebne dla prowadzenia rozmów z firmą Hatem Yavuz oraz rządem Namibii celem zamknięcia zakładów i wykupienia koncesji na wybicie miliona foczych szczeniąt w ciągu najbliższych 10 lat .
Po utracie rynku europejskiego wskutek wprowadzonego w 2009 r. przez Parlament Europejski zakazu importu foczych produktów, Rząd Namibii liczy na rynek chiński. Poza walką o zamykanie kolejnych rynków oraz próbami wykupienia przemysłu, kolejnym rozwiązaniem jest przywracanie fok na ich pierwotne siedliska na wyspach.
Prowadzone od wieków polowania doprowadziły do całkowitej eksterminacji foczych kolonii na wyspach u wybrzeży południowej Afryki. Foki uciekając szukały schronienia na lądzie. Tak powstały istniejące obecnie focze kolonie na lądzie stałym. Trzy z nich znajdują się w Namibii - w Cape Cross, Wolf Bay i Atlas Bay. To tam odbywają się coroczne polowania komercyjne. Około 2% dawnej populacji fok schroniło się na okolicznych wysepkach skalnych, zalewanych sztormowymi wodami południowego przylądka. Urodzone na skałkach foczki masowo giną, zabierane przez morze.
Z końcem ubiegłego roku, dzięki prowadzonej przez Seal Alert-SA kampanii, rząd Południowej Afryki zawiesił swoją dotychczasową politykę przeganiania fok w wysp. Francois Hugo zajmuje się obecnie przeprowadzaniem fok ze skalnych wysepek na liczącą 11ha wyspę Vondeling. Ciężarne samice, które udaje się przeprowadzić na wyspę, mogą rodzić tam w bezpiecznym, chronionym otoczeniu. Na wyspach mają też szansę zadomowić się foczki ze schroniska Seal Alert-SA. Jednak przeprowadzanie kolonii lądowych może być procesem bardzo trudnym i rozciągniętym na lata, gdyż dorosłe samice są przywiązane do swoich stałych siedlisk.
Kolejny sezon polowań rozpocznie się w lipcu. W opinii prawników, namibijskie polowania naruszają zarówno obowiązujące w tym kraju regulacje dotyczące zasobów morskich, jak też z uwagi na okrucieństwo, Ustawę o Ochronie Zwierząt (Animal Protection Act ) z 1962 r.
Seal Alert-SA współpracuje z namibijskim oddziałem SPCA (Society for the Prevention of Cruelty to Animals ), by wstrzymać polowania drogą sądową. Od 1962 r. namibijski przemysł futrzarski dokonał rzezi 2.129.940 foczych szczeniąt karmionych przez matki. Każda ta śmierć jest aktem okrucieństwa stanowiącym wykroczenie przeciw prawu.
Osoby, które chciałyby dopomóc w tej bezprecedensowej próbie sądowego zakończenia ostatniego na świecie uboju foczych szczeniąt, może skontaktować się z Francois Hugo z Seal Alert-SA , adres mailowy sealion@wam.co.za
Proces sądowy wymagać będzie wsparcia finansowego, gdyż namibijskie SPCA, organizacja bezpośrednio uprawniona do wystąpienia z pozwem, nie dysponuje wystarczającymi środkami. Francois Hugo zwraca się do osób, które w ostatnich miesiącach deklarowały gotowość finansowej pomocy, o kontakt lub o bezpośrednie wpłaty na konto Seal Alert-SA .
Aktualizacja 05.03.2010. Podane za: http://sealalertsa.wordpress.com/ oraz w oparciu o informacje udzielone bezpośrednio przez Francois Hugo)
Przeczytaj i podpisz petycje Francois Hugo na PetitionOnline - tłumaczenia tych dokumentów zamieszczamy na samym dole strony:
DEKLARACJA NA RZECZ OCHRONY FOK POŁUDNIOWOAFRYKAŃSKICH
http://www.petitiononline.com/DPCFS/petition.html
TURYŚCI DLA OCHRONY FOK
http://www.petitiononline.com/TPSCFSSA/petition.html
MIĘDZYNARODOWY APEL O ZNIESIENIE ZAKAZU POBYTU FOK NA WYSPIE ROBBEN
http://www.petitiononline.com/RobbenSA/petition.html
Wpłaty można dokonywać na :
Seal Alert-SA, Box 221, Post Net, Hout Bay, 7806 - South Africa
numer konta dla przelewów w EURO :
92288 96 868
lub numer konta prowadzonego w ZAR ( Południowo Afrykański Rand )
911 2201 321
Bank : ABSA ,
Branch Code : 632 005 ,
BIC (Swift Code) : ABSAZAJJ
Zobacz niezwykły reportaż BBC "Sekrety Wybrzeża Szkieletów w Namibii " :
Secrets of the Skeleton Coast in Namibia, Africa - BBC wildlife http://www.youtube.com/watch?v=4fwu6TW-DYY
oraz Francois Hugo na You Tube :
“Seal Whisperer” http://www.youtube.com/watch?v=0CQuMdu8ovs
Więcej o foczkach w Namibii na: http://againess.wikidot.com/stop-rzezi-fok-w-namibii
TŁUMACZENIE PETYCJI:
PETYCJA ONLINE TURYSTÓW , BY CHRONIĆ & RATOWAĆ FOKI POŁUDNIOWOAFRYKAŃSKIE (ARCTOCEPHALUS PUSILLUS PUSILLUS , ang. CAPE FUR SEALS )
My, turyści krajowi oraz zagraniczni, domagamy się, by rządy Południowej Afryki, Namibii oraz Angoli wypełniały swoje konstytucyjne zobowiązania dotyczące ochrony i zapewnienia przetrwania gatunkowi Fok Południowoafrykańskich. Jest to jedyny gatunek foki rozmnażający się na kontynencie Afrykańskim, a także gatunek unikalny, nie spotykany nigdzie indziej na świecie. Jest nam znany materiał zawarty w DVD upowszechnionym przez Seal Alert–SA, zatytułowany „Turystyczny Przewodnik do Świata Fok Południowoafrykańskich” (ang. "Tourist Guide to World of Cape Fur Seals"). Zwracamy się do wszystkich rządów, by zaprzestały wszelkiego komercyjnego polowania na Foki Południowoafrykańskie w postaci wybijania, strzelania, topienia, łapania w sieci, selektywnego uboju, polowania dla sportu czy eksportu żywych zwierząt. Żądamy zaprzestania wszelkich form okrucieństwa wobec tego gatunku . Zwracamy się o wstrzymanie przesiedlania, płoszenia, wyganiania z naturalnych siedlisk, ograniczania fokom dostępu do przybrzeżnych wysp, a także o ułatwienie ponownego zasiedlenia wymarłych dawnych siedlisk rozrodczych na wyspach, drogą naturalnej migracji lub przez fizyczne ponowne wprowadzenie fok na wyspy Robben, Dassen, Vondeling, Dyer, Possession, Mercury i wszystkie wyspy znane jako Wyspy Focze (Seal Islands).
Do wszystkich pozostałych rządów i parlamentów zwracamy się o to, by idąc za przykładem Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej, wprowadziły legislację zakazującą importu wszystkich produktów pochodzących z Fok Południowoafrykańskich.
Również zwracamy się do Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO, by wycofał status Światowego Dziedzictwa przyznany Wyspie Robben, dopóty dopóki Foki Południowoafrykańskie nie powrócą na tę największą przybrzeżną wyspę południowej Afryki, na której dawne kolonie fok wymarły, a z powodu fok nazwaną tak przez pierwszych Holenderskich odkrywców ( „Robben Island” znaczy „Wyspa Fok”).
Nie spełnienie tych postulatów pociągnie za sobą bojkot Waszego kraju jako celu podróży turystycznych oraz wszelkich produktów eksportowanych przez Wasz kraj.
Podpisując petycję zwracamy się do rządów Południowej Afryki , Namibii i Angoli, by wszczęły dialog z Francois Hugo z Seal Alert–SA celem wzmocnienia ochrony Fok Południowoafrykańskich, teraz i w przyszłości .
MIĘDZYNARODOWY APEL O ZNIESIENIE ZAKAZU POBYTU FOK NA WPISANEJ DO ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO WYSPIE ROBBEN (WYSPIE FOK) W POŁUDNIOWEJ AFRYCE
Podpisując petycję, pomożesz przywrócić ten gatunek foki na jej naturalny ewolucyjnie obszar i dzięki temu zapobiec jego wyginięciu, a zarazem położyć kres trwającemu 600 lat wybijaniu fok przez ludzi. Utrata naturalnych siedlisk rozrodczych jest największym zagrożeniem dla Fok Południowoafrykańskich.
Foki Południowoafrykańskie (ang. Cape Fur Seals ), niespotykane nigdzie na świecie, poza południowym krańcem Afryki, choć ich ewolucja liczy miliony lat, nigdy nie stały się „typowymi fokami” w tym względzie, że muszą spędzać niemal 50% czasu na suchym lądzie, by wypoczywać, ogrzewać się, dobierać w pary, rozmnażać i wychowywać swoje potomstwo.
Przybrzeżne wyspy są ich naturalnym siedliskiem. Polowania na foki i fizyczne wyganianie ich doprowadziły do wyginięcia tego gatunku na każdej większej wyspie u wybrzeży Południowej Afryki.
W 1893 r. ówczesny rząd kolonialny wprowadził legislację mającą na celu ratowanie Fok Południowoafrykańskich przed wyginięciem, po niemal 500 latach komercyjnych polowań prowadzonych na wyspach, w czasie których miliony fok zostały zatłuczone maczugami. W 1973 Południowoafrykański rząd apartheidu wprowadził dalszą ochronę fok Ustawą o Ochronie Ptaków Morskich i Fok (Seabirds and Seal Protection Act nr 46, 1973r. ). W ustawie tej zadeklarował , że 11 wysp i 10 skał u nabrzeży Południowej Afryki staje się od tej pory chronionymi wyspami dla tych gatunków.
Z tych 11-stu wysp i 10-ciu skał o łącznej powierzchni 1000 ha, dwie wyspy zajmują 85% obszaru, tj. 850 ha. Jedna z tych wysp, największa w południowej Afryce, liczy 57% chronionego obszaru . Obie wyspy są jedynymi, wzdłuż liczącego 4000 km wybrzeża, wyspami wystarczająco dużymi, by dać stałe schronienie Fokom Południowoafrykańskim. Na obu wyspach foki od dawna wymarły.
Wyspa ta została nazwana Robben - „Wyspą Fok” ( robbe oznacza w języku holenderskim fokę ) przez pierwszych podróżników, którzy tu dotarli. Jej przeszłość naznaczona została przez człowieka, od polowań na foki i wieloryby, poprzez zsyłki niewolników, kolonie trędowatych, po bazę wojskową i zakład karny dla więźniów politycznych. Obecnie jest rezerwatem przyrody wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Na przestrzeni lat wprowadzono na Robben Island 23 gatunki ssaków nie należące do gatunków pierwotnie zasiedlających wyspę. Jednak fok, które zostały wyniszczone w początkach XIX wieku, nie dopuszczono na wyspę . Gdyby pozwolono każdej Południowoafrykańskiej Foce powrócić na tę wiodącą foczą kolonię, zajęłyby tylko 32 ha z tego 573- hektarowego terytorium, tj. nie więcej niż 6% powierzchni .
Ponowne otwarcie wyspy dla fok zakończyłoby komercyjne wybijanie 60.000 siedmiomiesięcznych foczek na lądzie, gdyż ciężarne samice miałyby alternatywne miejsce, gdzie mogłyby wychowywać swoje potomstwo, pod ochroną i z dala od namibijskich polowań. Dałoby także lepsze szanse przetrwania 40.000 nowo narodzonych foczek , zmywanych i zatapianych przez fale, ponieważ małe skalne wysepki nie nadają się na siedliska.
Obecnie Foki Południowoafrykańskie dopuszczane są do rozmnażania się tylko na 1% najmniejszych wysepek skalnych . Toteż ich przyszłość maluje się w ciemnych barwach.
W trosce o dalszy los tego gatunku, pokornie proszę wszystkich, którzy zapoznali się z tą petycją, o podpisanie jej i przekazanie jej innym.
DEKLARACJA NA RZECZ OCHRONY FOK POŁUDNIOWOAFRYKAŃSKICH
Deklaracja na rzecz Ochrony Fok Południowoafrykańskich
(Arctocephalus Pusillus Pusillus , ang. Cape Fur Seals )
W oparciu o Światową Kartę Przyrody ONZ , my , obywatele świata , jesteśmy uprawnieni zwrócić się do rządów Południowej Afryki, Namibii i Angoli, by przyjęły własne zobowiązania, dotyczące ochrony Fok Południowoafrykańskich. Jest to gatunek dzikich ssaków morskich, który wedle prawa międzynarodowego zdefiniowany jest jako res nullius , nie przynależący do nikogo . Jest to także gatunek nie spotykany nigdzie indziej na świecie.
Ta Deklaracja jest petycją mającą na celu zintegrowanie wszystkich dotychczasowych odrębnych Petycji , które łącznie uzyskały poparcie ponad 42.000 obywateli w ponad 80 krajach świata.
Dążymy do tego, by ssaki morskie nie były traktowane jak ryby oraz by komercyjne połowy ryb nie były uznawane za usankcjonowane prawem, jeśli zagrażają morskiemu ekosystemowi, ogólnie, w określonym obszarze lub w odniesieniu do konkretnego gatunku, a także jeśli prowadzone są w sposób niezrównoważony , w tym uszczuplają istniejące populacje poniżej progu ich odnowy .
Wymagamy od tych rządów, by podjęły następujące kroki zapewniające przetrwanie tego gatunku , umieszczonego przez jako zagrożony w Załączniku II Międzynarodowej Konwencji o Handlu Gatunkami Zagrożonymi Wyginięciem (CITES) z 1977r.
Ponieważ ludzie są wiodącym „drapieżnikiem” w tym regionie morskim, konsumpcja ryb przez foki , niezbędna dla przetrwania gatunku, musi być uwzględniana w sposób priorytetowy we wszystkich zrównoważonych komercyjnych praktykach połowowych, szacunkach bio-masy oraz kwotach .
W szczególności, naturalna konsumpcja ryb, konieczna dla przetrwania fok, nie może, teraz lub w przyszłości, być używana jako argument przeciwko ochronie tego gatunku .
Zwracamy się o zaprzestanie jakiejkolwiek ingerencji w zachowania związane z pożywianiem się, migracją, rozrodem oraz w endemiczne siedliska rozrodcze.
W szczególności, o wprowadzenie legislacji chroniącej poszczególne wyspy focze, których populacja liczyła co najmniej 20% dawnej ogólnej populacji fok w tym rejonie. Konieczne jest ustanowienie rezerwatów morskich , uniemożliwiających połowy i wprowadzanie statków rybackich, w promieniu 200 km wokół każdego siedliska rozrodczego .
Zwracamy się o to, by spis liczebności fok dokonany poprzez obserwację lotniczą w 2000 roku został przyjęty za punkt odniesienia dla wszystkich przyszłych pomiarów populacji. A także o uznanie, że gatunek ten nadal nie odzyskał prawidłowej liczebności, wskutek nadmiernej eksploatacji oraz trwającego całe wieki wyniszczania przez ludzi .
Żądamy zaprzestania wszelkiego uboju, polowań na foki, wybijania stad oraz wszelkich form kontroli populacji tego gatunku, żyjącego w otwartym morskim ekosystemie.
Szczególnie, zaniechania corocznego uboju w Namibii małych fok oraz samców, zaniechania wszelkich form płoszenia fok z ich siedlisk rozrodczych, strzelania do fok na morzu i lądzie, czy to dla ochrony innych gatunków, czy dla sportu i łowiectwa.
Zwracamy się o zakaz stosowania w komercyjnych połowach przyrządów i materiałów , które są szkodliwe dla morskiego ekosystemu lub dla fok. W szczególności, o zakaz środków używanych do zabijania lub odstraszania, takich jak materiały wybuchowe, pałki, noże lub strzelby. O wyeliminowanie z przemysłu połowowego materiałów nie ulegających biodegradacji, stwarzających dla fok ryzyko okaleczeń, zaplątania , utonięcia.
Zwracamy się o wstrzymanie łapania i eksportu żywych fok w celach rozrywkowych lub badawczych, w tym łapania fok dla akwariów i ogrodów zoologicznych na całym świecie.
Ekoturystyka powinna być promowana w sposób odpowiedzialny, tak by nie zakłócała naturalnych zachowań tego gatunku. Należy skwantyfikować wartość jaką foki wnoszą do rozwoju gospodarki, generowany dochód, ilość przyjeżdżających turystów, miejsca pracy tworzone dzięki nie konsumpcyjnym wykorzystywaniu tego naturalnego zasobu.
Należy zaniechać wszelkich inwazyjnych spisów populacji, stosujących łapanie, metkowanie, sztuczne znakowanie, zakłócające życie kolonii . Zakazać chwytania malutkich fok, ssących i pozostających pod opieką swoich matek , celem wiązania im na płetwach plastikowych lub stalowych zawieszek .
Zwracamy się o dokumentowanie i archiwizowanie danych związanych ze zgonami fok oraz o udostępnienie publiczne tych danych. Wszelkie oznaki nielegalnych działań muszą być badane, a odkryte wykroczenia odpowiednio karane.
W oparciu o Światową Kartę Przyrody Organizacji Narodów Zjednoczonych, brak przestrzegania lub implementacji postulatów przedstawionych w Deklaracji, upoważni nas, obywateli społeczności międzynarodowej, do podjęcia wszelkich dostępnych prawnie działań dla zapewnienia fokom stałej ochrony.
Podpisując tę petycję, upoważniam Francois Hugo i wszystkie jego organizacje do podjęcia wszelkich niezbędnych, zgodnych z prawem, działań na rzecz ochrony Fok Południowoafrykańskich.
W trosce o dalszy los tego gatunku , pokornie prosimy wszystkich, którzy zapoznali się z tą petycją , by podpisali ją i przekazali innym .
